Art lesson part two

Questions often asked part two

1. Can I Mix Different Brands of Paint?
You may mix student quality paints with professional paint without risk, but not oil paints with acrylics. Oil on dry acrylics is fine, but not vice versa.
If you want to mix colours, start with two (cool and warm) reds, two blues, two yellows, and a white. You want two of each primary colour, one a warm version and one a cool. This will give you a larger range of colours when mixing than just one version of each primary. If you use warm colours only, or cool colours, without interchanging them, you will avoid neutral greys and mudding. This however may be desirable in some cases.
If you don't want to mix all your colours, also get an earth brown (burnt sienna or burnt umber), a golden earth brown (golden ochre), and a green (phthalo green).
Colour is essential in painting and the more you know about the colours you're using, the more you can get from it. Don't let the word "theory" intimidate you. The fundamentals of colour mixing aren't particularly tricky to understand.


2. Should I Paint on Paper or Canvas or What?
You can paint on practically anything provided the paint will stick and provided the paint won't rot the surface.

Acrylic paint can be painted on paper, card, wood, or canvas, with or without a primer being used first. Watercolour can be painted on paper, card, or special watercolour canvas.

A support for oil paint needs to be primed first (you may use two layers of Gesso), otherwise the oil in the paint will eventually rot the paper or threads of the canvas (Some paint pigments are chemical). You can buy pads of paper primed for oil paper, which are perfect for doing studies or if your storage space if limited.


3. How Many Paint Brushes Do I Need?
As few or as many as you like. if you're painting with oils, you can have a different brush for each colour, so that you don’t need to dry your brushes frequently. I mostly use just one brush, a specifically a No.10 size Filbert with bristle hairs ( made of pig hairs), rinsing it clean regularly as I'm painting. Don’t throw your worn out brushes because they ideal for some effects, grass for example

4. How Thick Should the Paint Be?
You may paint with as thick or thin paint as you desire. You can change the consistency of paint with a painting medium (ideal medium: Linoleum- poppy oil-stand oil- retouch varnish and turpentine in equal parts) to make it thinner, and apply colour evenly.

Μαθήματα ζωγραφικής μέρος δεύτερο

Ερωτήσεις που κάνετε συχνά Μέρος Δεύτερο
1. Μπορώ να αναμείξω διαφορετικές μάρκες χρώματος;
Μπορείτε να αναμείξετε χρώματα για μαθητευόμενους με επαγγελματικά χρώματα χωρίς πρόβλημα αλλά όχι λάδια με ακρυλικά. Τα λάδια δεν έχουν πρόβλημα επάνω σε ακρυλικά, αλλά όχι αντίστροφα.
Εάν θέλετε να αναμείξετε χρώματα, αρχίστε με δύο από κάθε βασικό χρώμα ( ένα ψυχρό και ένα θερμό),κόκκινο , μπλε, κίτρινο και λευκό. Αυτό θα σας δώσει μεγαλύτερη ποικιλία χρωμάτων από το αν χρησιμοποιείτε μόνο ψυχρά ,ή θερμά χρώματα. Εάν χρησιμοποιείτε μόνο θερμά, ή μόνο ψυχρά χρώματα χωρίς να τα ανακατεύετε μεταξύ τους, τότε θα αποφεύγετε τα ουδέτερα γκρι και το συνηθισμένο λάσπωμα χρωμάτων. Σε ορισμένες ωστόσο περιπτώσεις, αυτό μπορεί να είναι επιθυμητό.
Εάν δεν θέλετε να δημιουργήσετε μόνοι σας όλα τα χρώματα με ανάμειξη, μπορείτε να βάλετε ακόμη στην παλέτα ένα καφέ ( ψημένη ούμπρα και ψημένη σιένα ) ένα χρυσό γήινο χρώμα όπως η χρυσή ώχρα και ένα πράσινο( φθάλο μπλε).
Το χρώμα είναι βασικό για τη ζωγραφική και όσο περισσότερα γνωρίζετε για τα χρώματα που χρησιμοποιείτε, τόσο το καλύτερο. Μη αφήνετε τη λέξη θεωρία του χρώματος να σας τρομάζει. Τα βασικά της ανάμειξης δεν είναι ιδιαίτερα περίπλοκα για να τα καταλάβετε.
2. Θα έπρεπε να ζωγραφίσω επάνω σε χαρτόνι, σε μουσαμά, ή κάτι άλλο;
Μπορείτε να ζωγραφίζετε πρακτικά σε οτιδήποτε, με την προϋπόθεση ότι κολλά το χρώμα επάνω του, ή δεν σαπίζει την επιφάνεια.
Τα ακρυλικά χρώματα μπορούν χρησιμοποιηθούν επάνω σε χαρτί. Χαρτόνι, ξύλο, ή μουσαμά με, ή χωρίς αστάρωμα ( γκέσο).Οι ακουαρέλες ζωγραφίζονται σε χαρτί , χαρτόνι και σε ειδικό μουσαμά για ακουαρέλα.
Ο μουσαμάς για ελαιογραφία πρέπει πρώτα να ασταρωθεί με δύο στρώματα γκέσο, διαφορετικά το χρώμα θα σαπίσει τις ίνες του μουσαμά ( κάποια χρώματα είναι φτιαγμένα από χημικές ουσίες.). Μπορείτε ακόμη να αγοράσετε φύλλα χαρτονιού που έχουν ασταρωθεί για ελαιογραφία. και είναι τέλεια για ζωγραφική αρχαρίων και για αποθήκευση εάν έχετε περιορισμένο χώρο.
3. Πόσα πινέλα χρειάζομαι;

Όσα θέλετε, λίγα ,ή πολλά. Εάν ζωγραφίζετε με λάδια, μπορείτε να έχετε δύο για κάθε χρώμα που δουλεύετε. Ένα για τα φωτεινά μέρη και ένα για τα σκούρα, ώστε να μη χρειάζεται να καθαρίζετε τα πινέλα συχνά. Μη πετάτε τα παλιά σας πινέλα επειδή μπορεί να σας φανούν χρήσιμα για ορισμένα εφέ, όπως παραδείγματος χάριν τη ζωγραφική χόρτου.
3. Με πόσο πηκτό χρώμα θα πρέπει να ζωγραφίζω;
Μπορείτε να ζωγραφίσετε με όσο πηκτό, ή αραιό χρώμα επιθυμείτε. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα λάδι ανάμειξης ( ιδανικός συνδυασμός : λινέλαιο- παπαρουνέλαιο- σταντ λάδι- ριτάτς βερνίκι και νέφτι σε ίσες ποσότητες) για να κάνετε τα χρώματα σας αραιότερα και να χρησιμοποιείτε πινέλα και χρώματα απαλά, χωρίς θαμπώματα.

Art lessons (Part one)

Questions about painting (part one)
For beginners
Nobody started in painting as a master. Everybody has started from zero at the beginning, and with talent, studying and practice have reached a personal standard. The purpose of this article is to answer some very common questions
1. Do I need to draw well before I paint In the times of great art, drawing took apprentice painters two to three years before they took to paints. Even the mixing of colours took enough time before they started with brushes. Working with colour will not be a handicap if you haven’t mastered techniques yet. Without drawing you may still have the option of modern art, where drawing is not vital. What is important is to create art

2. What Kind of Paint are there?
You may use paints such as oils, acrylic, watercolour, and pastel. They all have their own personal qualities and none is better or significantly easier to master than the other. Which one is right for you depends to a large extent on how long you are prepared to wait for the colours to dry, or if you allergic to solvents
You may start with acrylics since they dry faster and are cleaned up with water. You may use them on canvas paper, or board, and mistakes may easily be hidden

3. What Brand of Paint Should I Buy?
It depends on how much you are prepared to pay. As a beginner you don’t need to practice with the best quality. When you have reached a good level I would advise you to use the best quality because it will reward you in practice. Try various brands and finally you may decide what brand suits you best. The better of course goes with the more expensive. Some paints are good for painting knives and others are great for glazes

If you mix colour with very cheap paints, you will find the results turn out dull. This is because there is less pigment in such paints and more filler.
4. What mixing medium must I use
There are a lot if different mediums with which we may mix colours and apply them on the canvas. The most popular is linoleum, (somehow yellowish, sometimes drying fast and sometimes slowly), poppy oil,( transparent), stand oil ( like honey, good for finishes), walnut, etc.

Μαθήματα Ζωγραφικής (Μέρος πρώτο)

Ερωτήσεις για τη Ζωγραφική (Μέρος πρώτο)
Για αρχάριους
Κανένας δεν ξεκίνησε στη ζωγραφική σαν μεγάλος δάσκαλος. Όλοι έχουν αρχίσει από το μηδέν στην αρχή, και με το ταλέντο τους, τη μελέτη και την εξάσκηση έφτασαν σε κάποιο προσωπικό επίπεδο. Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να απαντήσει μερικές από τις πιο κοινές ερωτήσεις.
1. Χρειάζεται να σχεδιάζω καλά πριν ζωγραφίσω;
Στον καιρό της μεγάλης ζωγραφικής, οι μαθητευόμενοι ζωγράφοι έκαναν σχέδιο για δύο με τρία χρόνια πριν ξεκινήσουν με χρώματα και πινέλα. Και η γνώση της ανάμειξης έπαιρνε αρκετό καιρό πριν πιάσουν πινέλα. Το να δουλεύεις με χρώμα δεν αποτελεί εμπόδιο εάν δεν έχεις κατακτήσει ακόμη κάποιες τεχνικές. Χωρίς καλό σχέδιο έχεις ακόμη την επιλογή της μοντέρνας τέχνης, όπου το σχέδιο δεν είναι βασική προϋπόθεση. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να δημιουργείς τέχνη.
2. Τι είδη χρωμάτων υπάρχουν;
Μπορείτε να χρησιμοποιείτε χρώματα όπως λάδια, ακρυλικά, χρώματα ακουαρέλας, και παστέλ. Το κάθε ένα έχει τις δικές του ιδιότητες, και κανένα δεν είναι καλύτερο από το άλλο, ούτε σημαντικά ευκολότερο, ή δυσκολότερο. Το πόσο κάποιο από αυτά είναι κατάλληλο για σας, εξαρτάται πόσο καιρό είστε διατεθειμένος να περιμένετε για να στεγνώσει το χρώμα, ή εάν είστε αλλεργικός στα διαλυτικά.
Μπορείτε να ξεκινήσετε με ακρυλικά, αφού αυτά στεγνώνουν γρήγορα και καθαρίζονται με νερό. Μπορείτε να τα χρησιμοποιείτε σε χαρτόνι, ή ξύλινη επιφάνια και φυσικά μουσαμά και έχουν το πλεονέκτημα να καλύπτουν τα λάθη.
3.Τι μάρκα χρωμάτων να χρησιμοποιήσω;
Εξαρτάται από το πόσο είστε προετοιμασμένος να πληρώσετε. Σαν σπουδαστής δεν χρειάζεται να κάνετε εξάσκηση με χρώματα υψηλής ποιότητας. Όταν φτάσετε σε ένα αρκετά υψηλό επίπεδο, θα σας συμβούλευα να χρησιμοποιήσετε ποιοτικά χρώματα γιατί αυτά θα σας αντάμειβαν στην πράξη. Δοκιμάστε διάφορες μάρκες μέχρι να καταλήξετε σ’ αυτήν που σας ταιριάζει καλύτερα. Φυσικά όπως σε όλα τα πράγματα, όσο πιο ακριβά τόσο καλύτερα. Μερικά χρώματα είναι κατάλληλα για σπάτουλες και άλλα πιο ρευστά για πινέλα και λαζούρες( ζωγραφική σε στρώματα).
Εάν ανακατέψετε χρώματα με φτηνά υλικά, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι μουντό. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει στο σωληνάριο λιγότερη χρωστική ουσία και περισσότερο συνδετικό υλικό.
4. Τι λάδι ζωγραφικής να χρησιμοποιήσω;
Υπάρχουν πολλά λάδια ανάμειξης των χρωμάτων, όπως το πιο γνωστό λινέλαιο (είναι αρκετά κίτρινο και επηρεάζει το άσπρο, και στεγνώνει άλλοτε αργά και άλλοτε γρηγορότερα). Το παπαρουνέλαιο (διαφανές), το σταντ λάδι (παχύρευστο σαν μέλι, πολύ δημοφιλές στο παρελθόν γιατί χρησιμοποιούνταν σε φινιρίσματα και λαζούρες) και επίσης το καρυδέλαιο και άλλα λιγότερο γνωστά.

King Alexander is alive Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος

Original oil on canvas (110-110 cm) showing Alexander's road to immortality
ccreated in Constantinople in June 2010

Pablo Picasso

Pablo Picasso
Pablo Picasso was a Spanish painter who is widely acknowledged to be the most important artist of the 20th century. He experimented with a wide range of styles and themes in his long career, most notably inspiring 'Cubism'. He was the artist who opened widely the door of modern art in the 20th century, and had a great impact on thousands of new artists who tried to imitate him into creating scores of new styles many of which were a short lived failure/
Pablo Ruiz was born in Malaga on 25 October 1881, the son of an art teacher. He later adopted his mother's maiden name of Picasso. He grew up in Barcelona, showing artistic talent at an early age. In the early 1900s, he moved between France and Spain before finally settling in Paris in 1904. His artistic route was not covered with rose petals at least in the first fifty or more years. There he experimented with a number of styles and produced his own original ones, reflected in his 'Blue' and 'Rose' periods.
In 1907 Picasso painted 'Les Demoiselles d'Avignon', a revolutionary work that introduced a major new style - 'Cubism'. Picasso worked closely with the French artist Georges Braque in the development of this style. Picasso's next major innovation, in 1912, was 'Collage', attaching pieces of cloth, newspaper or advertising to his paintings. Picasso now moved from style to style, experimenting with painting and sculpture and becoming involved with the Surrealist movement. In 1937, he produced 'Guernica', a painting inspired by the destruction of the town in northern Spain by German bombers during the Spanish Civil War. Picasso supported the Republican government fighting General Francisco Franco, and never returned to Spain after Franco's victory.
Unlike many artists, Picasso remained in Paris during the German occupation. From 1946 to his death he lived mainly in the south of France. He continued to produce a huge variety of work including paintings, sculptures, etchings and ceramics.
Picasso was involved with a number of women during his life who were often artistic muses as well as lovers. He had four children. On 8 April 1973, he died of a heart attack at his home near Cannes.

Πάμπλο Πικάσο

Πάμπλο Πικάσο
Ο Πάμπλο Πικάσο ήταν ένας Ισπανός ζωγράφος που αναγνωρίστηκε ως ο πιο σημαντικός καλλιτέχνης του 20ου αιώνα. Πειραματίστηκε με μία μεγάλη ποικιλία στυλ και θεμάτων στη μεγάλη του καριέρα, και υπήρξε ο ιδρυτής του Κυβισμού. Ήταν ο καλλιτέχνης που άνοιξε διάπλατα την πύλη του μοντερνισμού και ενέπνευσε χιλιάδες καλλιτεχνών που θέλησαν να μιμηθούν την επιτυχία του δημιουργώντας πάμπολλα νέα ρεύματα τέχνης που όμως ήταν συχνά ατυχή.
Ο Πάμπλο Ρουίζ γεννήθηκε στη Μαγιόρκα στις 25 Οκτωβρίου 1881, γιός ενός δασκάλου τέχνης. Αργότερα υιοθέτησε το επίθετο της μητέρας του με το οποίο και έγινε γνωστός. Μεγάλωσε στη Βαρκελώνη δείχνοντας από μικρός το καλλιτεχνικό του ταλέντο και ακολουθώντας αρχικά ακαδημαϊκή καριέρα κάτι που είναι εμφανές στα πρώιμα έργα του. Στις αρχές του 1900 μετακινιόταν ανάμεσα στη Βαρκελώνη και το Παρίσι μέχρι να επιλέξει τελικά το τελευταίο ως μόνιμη διαμονή του το 1904 επειδή ήταν το κέντρο της τέχνης στην Ευρώπη από τον προηγούμενο ήδη αιώνα. Ο δρόμος προς την επιτυχία δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα τουλάχιστον για τα πρώτα πενήντα χρόνια της ζωής του.
Πειραματίστηκε με ένα αριθμό από στυλ στα πρώτα του χρόνια, και αντέγραψε πολλά έργα για να μελετήσει διάφορες τεχνικές. Σύντομα ωστόσο παρήγε τα δικά του πρωτότυπα όπως αντανακλώνται στις «μπλε» και «ροζ» περιόδους. Το 1907 ο Πικάσο ζωγράφισε τις «Δεσποινίδες της Αβινιόν», ένα επαναστατικό έργο που σηματοδότησε ένα μεγάλο κίνημα στο οποίο έδωσε το όνομα του Κυβισμού. Ο Πικάσο εργάστηκε στενά με το φίλο του Ζωρζ Μπρακ για την ανάπτυξη αυτού του στυλ. Άλλη μεγάλη καινοτομία του Πικάσο ήρθε στο φως το 1912, και ονομάστηκε κολλάζ επειδή το έργο τέχνης δημιουργούταν από την επικόλληση διαφόρων υλικών υφάσματος, εφημερίδων, ή και διαφημιστικών αποκομμάτων.
Ο Πικάσο άρχισε πλέον να κινείτε από στυλ σε στυλ, πειραματιζόμενος με ζωγραφική και γλυπτική και μπαίνοντας στους κύκλους του Σουρεαλισμού. Το 1937, δημιούργησε τη «Γκουέρνικα» έργο τεραστίων διαστάσεων σε γκρι τόνους μετά από δεκάδες σχέδια και προεργασία, θέλοντας να καυτηριάσει το βάρβαρο βομβαρδισμό της Βασκικής πόλεως από τα Ναζιστικά βομβαρδιστικά κατά τη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου. Ο Πικάσο υπήρξε οπαδός της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας και γι αυτό το λόγω δε θέλησε να επιστρέψει σ αυτή μετά την επικράτηση του Φράνκο.
Αν και πολλοί καλλιτέχνες είχαν εγκαταλείψει την Ευρώπη κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο από αντίδραση προς το Ναζιστικό καθεστώς, ή και για λόγους ασφαλείας, ο Πικάσο παρέμεινε στο Παρίσι κατά τη διάρκεια του πολέμου. Από το 1946 μέχρι το θάνατο του ζούσε κυρίως στη Νότια Γαλλία όπου είχε αγοράσει ένα πύργο. Συνέχισε να παράγει ένα τεράστιο αριθμό από έργα (γύρω στις 10,000), που περιλάμβαναν ελαιογραφίες, χαρακτικά, γλυπτά και κεραμικά.
Ο Πικάσο δημιούργησε πολλούς δεσμούς με γυναίκες μοντέλα του που υπήρξαν μούσες του και ορισμένες από αυτές σύζυγοι και μητέρες των τεσσάρων παιδιών του. Πέθανε από καρδιακή προσβολή σε βαθιά ηλικία ένας έφηβος μέχρι τα βαθιά του γεράματα.

Painting Shadows

Painting Shadows
Impressionists gave up the use of black and white because they thought that they were not real colours. Making use of these colours to paint shadows doesn’t take you anywhere. The end result is not subtle enough to capture a realistic shadow. The Impressionist Renoir is quoted as saying “No shadow is black. It always has a colour. Nature knows only colours.” So if black was to be banished from their palettes, what did the Impressionists use for shadows?
The True Colours of Shadows
The impressionists made an extensive use of the Complementary colour theory, so violet is the obvious choice, as it is the complementary of yellow which is colour of sunlight. Monet said: “Colours look brighter when contrasted with their complementary, rather than their inherent values” The Impressionists created violet by glazing cobalt blue or ultramarine with red, or by using new cobalt and manganese violet pigments that had become available to artists.
Monet painted his moody interiors of a train station, where the steam trains and glass roof created dramatic highlights and shadows, without earth pigments. He created his rich array of browns and greys by combining new synthetic oil-paint colours (colours we today take for granted) such as cobalt blue, cerulean blue, synthetic ultramarine, emerald green, viridian, chrome yellow, vermilion, and crimson lake. He also used touches of lead white and a little ivory black. No shadow was considered as being without colour, and the deepest shadows are tinged with green and purple.
Ogden Rood, the author of a book on colour theory that greatly influenced the Impressionists, is said to have despised their paintings, saying “If that is all I have done for art, I wish I had never written that book!” Well, I’m sure am glad he did.
Trying to Observe Colour
Monet described his attempts to observe and capture the colours in nature thus: “I’m chasing colour all the time. It’s my own fault, since I want to grasp the intangible. It’s terrible how the light runs out, taking colour with it. Colour, any colour, lasts a second, sometimes three or four minutes at a time. What to do, what to paint in three or four minutes. They’re gone, you have to stop. Ah, how I suffer, how painting makes me suffer! It tortures me.”
Monet also said: “It’s only through observation and reflection that one finds a way. So we must try unceasingly.” “When you go out to paint, try to forget what objects you have before you, a tree, a house, a field or whatever. Merely think here is a little square of blue, here an oblong of red, here a streak of yellow, and paint it just as it looks to you, the exact colour and shape, until it gives you own naïve impression of the scene before you.” Doesn’t he make it seem easy?!

Η Ζωγραφική Σκιών

H Ζωγραφική σκιών
Οι Ιμπρεσιονιστές εγκατέλειψαν τη χρήση μαύρου και λευκού διότι θεωρούσαν ότι αυτά δεν ήταν πραγματικά χρώματα. Το να χρησιμοποιήσεις αυτά τα χρώματα για να ζωγραφίσεις σκιές δεν σε οδηγεί πουθενά. Το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι αρκετά εκλεπτυσμένο για να θεωρηθεί ως ρεαλιστική σκιά. Ο Ιμπρεσιονιστής Ρενουάρ ανέφερε κάποτε « Καμία σκιά δεν είναι λευκή. Η σκιά έχει πάντοτε χρώμα. Η φύση γνωρίζει μόνο χρώματα». Έτσι λοιπόν εάν το λευκό και το μαύρο θα έπρεπε να εξοριστούν, τότε τι χρησιμοποιούσαν οι Ιμπρεσιονιστές για σκιές;
Τα αληθινά χρώματα των σκιών
Οι Ιμπρεσιονιστές έκαναν εκτεταμένη χρήση της θεωρίας των συμπληρωματικών χρωμάτων. Έτσι το βιολετί είναι η προφανής επιλογή, καθώς είναι συμπληρωματικό του κίτρινου που είναι το χρώμα του φωτός του ήλιου. Ο Μονέ έλεγε «Τα χρώματα φαίνονται λαμπρότερα όταν αντιπαραβάλλονται με τα συμπληρωματικά τους παρά από εσωτερική λαμπρότητα». Οι Ιμπρεσιονιστές δημιουργούσαν βιολετί αναμειγνύοντας κόμπαλτ μπλε, η ουλτραμαρίνα με κόκκινο, ή χρησιμοποιώντας κόμπαλτ και βιολετί μαγγανίου που είχαν αρχίσει να εμφανίζονται στην αγορά.
Ο Μονέ ζωγράφισε το εσωτερικό ενός σιδηροδρομικού σταθμού, όπου οι ατμομηχανές και η γυάλινη οροφή δημιουργούσαν δραματικές φωτοσκιάσεις και σκιές χωρίς να χρησιμοποιεί γήινα χρώματα. Δημιούργησε μία πλούσια ποικιλία καφέ και γκρι συνδυάζοντας νέα συνθετικά χρώματα που τώρα έχουμε δεδομένα, όπως το κόμπαλτ μπλε, το μπλε του ουρανού, τη συνθετική ουλτραμαρίνα, το σμαραγδί, το πράσινο βιρίντιαν, το κίτρινο του χρωμίου, το βερμιγιόν κόκκινο και κρίμσον Λέικ( πορφυρό)Επίσης χρησιμοποίησε λίγο μολυβί λευκό και μαύρο Άιβορι. Όλες οι σκιές έπρεπε να έχουν χρώμα και οι βαθύτερες σκιές έπρεπε να γίνονται με πράσινο και πορφυρό.
Ο Ώγκντεν Ρουντ, συγγραφέας ενός βιβλίου για τη θεωρία του χρώματος που επηρέασε σημαντικά τους Ιμπρεσιονιστές, λέγεται ότι περιφρονούσε τα έργα τους και ανέφερε κάποτε « Εάν αυτό είναι που έχω κάνει όλο κι όλο για την τέχνη, μακάρι να μη είχα γράψει ποτέ αυτό το βιβλίο». Είναι όμως αλήθεια ότι έκανε πολύ καλά που το έγραψε.
παρατηρώντας το χρώμα
Ο Μονέ περιέγραψε τις προσπάθειες να παρατηρεί και συλλαμβάνει το χρώμα στη φύση κάπως έτσι « Καταδιώκω το χρώμα συνεχώς. Είναι όμως λάθος μου γιατί προσπαθώ να πιάσω το άπιαστο. Είναι φοβερό πως το φως τρέχει και απομακρύνεται παίρνοντας το χρώμα μαζί του. Το χρώμα όποιο και να είναι, διαρκεί ελάχιστα λεπτά, το πολύ τρία με τέσσερα κάθε φορά. Τι να κάνεις, τι να ζωγραφίσεις σε τόσο λίγο χρόνο; Έχουν φύγει, και πρέπει να σταματήσεις. Αχ, πόσο υποφέρω, πόσο με βασανίζει η ζωγραφική».
Ο Μονέ επίσης είπε : « Μόνο μέσα από την παρατήρηση και τη σκέψη μπορείς να βρεις το σωστό δρόμο. Έτσι πρέπει να προσπαθούμε ασταμάτητα». «Όταν πας έξω για να ζωγραφίσεις, προσπάθησε να ξεχάσεις τα αντικείμενα που έχεις μπροστά σου, όπως ένα δέντρο, ένα σπίτι, ένα χωράφι, ή οτιδήποτε άλλο. Απλά σκέψου ότι εδώ είναι ένα μικρό μπλε τετράγωνο, εκεί ένα παραλληλεπίπεδο κόκκινο, ή μία γραμμή κίτρινη, και ζωγράφισε τα όπως σου φαίνονται, τα το ακριβές χρώμα και σχήμα μέχρι να σου δώσουν τη δική σου απλή άποψη της σκηνής που έχεις μπροστά σου». Δεν φαίνεται αυτό εύκολο;