.jpg)
Πάμπλο Πικάσο
Ο Πάμπλο Πικάσο ήταν ένας Ισπανός ζωγράφος που αναγνωρίστηκε ως ο πιο σημαντικός καλλιτέχνης του 20ου αιώνα. Πειραματίστηκε με μία μεγάλη ποικιλία στυλ και θεμάτων στη μεγάλη του καριέρα, και υπήρξε ο ιδρυτής του Κυβισμού. Ήταν ο καλλιτέχνης που άνοιξε διάπλατα την πύλη του μοντερνισμού και ενέπνευσε χιλιάδες καλλιτεχνών που θέλησαν να μιμηθούν την επιτυχία του δημιουργώντας πάμπολλα νέα ρεύματα τέχνης που όμως ήταν συχνά ατυχή.
Ο Πάμπλο Ρουίζ γεννήθηκε στη Μαγιόρκα στις 25 Οκτωβρίου 1881, γιός ενός δασκάλου τέχνης. Αργότερα υιοθέτησε το επίθετο της μητέρας του με το οποίο και έγινε γνωστός. Μεγάλωσε στη Βαρκελώνη δείχνοντας από μικρός το καλλιτεχνικό του ταλέντο και ακολουθώντας αρχικά ακαδημαϊκή καριέρα κάτι που είναι εμφανές στα πρώιμα έργα του. Στις αρχές του 1900 μετακινιόταν ανάμεσα στη Βαρκελώνη και το Παρίσι μέχρι να επιλέξει τελικά το τελευταίο ως μόνιμη διαμονή του το 1904 επειδή ήταν το κέντρο της τέχνης στην Ευρώπη από τον προηγούμενο ήδη αιώνα. Ο δρόμος προς την επιτυχία δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα τουλάχιστον για τα πρώτα πενήντα χρόνια της ζωής του.
Πειραματίστηκε με ένα αριθμό από στυλ στα πρώτα του χρόνια, και αντέγραψε πολλά έργα για να μελετήσει διάφορες τεχνικές. Σύντομα ωστόσο παρήγε τα δικά του πρωτότυπα όπως αντανακλώνται στις «μπλε» και «ροζ» περιόδους. Το 1907 ο Πικάσο ζωγράφισε τις «Δεσποινίδες της Αβινιόν», ένα επαναστατικό έργο που σηματοδότησε ένα μεγάλο κίνημα στο οποίο έδωσε το όνομα του Κυβισμού. Ο Πικάσο εργάστηκε στενά με το φίλο του Ζωρζ Μπρακ για την ανάπτυξη αυτού του στυλ. Άλλη μεγάλη καινοτομία του Πικάσο ήρθε στο φως το 1912, και ονομάστηκε κολλάζ επειδή το έργο τέχνης δημιουργούταν από την επικόλληση διαφόρων υλικών υφάσματος, εφημερίδων, ή και διαφημιστικών αποκομμάτων.
Ο Πικάσο άρχισε πλέον να κινείτε από στυλ σε στυλ, πειραματιζόμενος με ζωγραφική και γλυπτική και μπαίνοντας στους κύκλους του Σουρεαλισμού. Το 1937, δημιούργησε τη «Γκουέρνικα» έργο τεραστίων διαστάσεων σε γκρι τόνους μετά από δεκάδες σχέδια και προεργασία, θέλοντας να καυτηριάσει το βάρβαρο βομβαρδισμό της Βασκικής πόλεως από τα Ναζιστικά βομβαρδιστικά κατά τη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου. Ο Πικάσο υπήρξε οπαδός της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας και γι αυτό το λόγω δε θέλησε να επιστρέψει σ αυτή μετά την επικράτηση του Φράνκο.
Αν και πολλοί καλλιτέχνες είχαν εγκαταλείψει την Ευρώπη κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο από αντίδραση προς το Ναζιστικό καθεστώς, ή και για λόγους ασφαλείας, ο Πικάσο παρέμεινε στο Παρίσι κατά τη διάρκεια του πολέμου. Από το 1946 μέχρι το θάνατο του ζούσε κυρίως στη Νότια Γαλλία όπου είχε αγοράσει ένα πύργο. Συνέχισε να παράγει ένα τεράστιο αριθμό από έργα (γύρω στις 10,000), που περιλάμβαναν ελαιογραφίες, χαρακτικά, γλυπτά και κεραμικά.
Ο Πικάσο δημιούργησε πολλούς δεσμούς με γυναίκες μοντέλα του που υπήρξαν μούσες του και ορισμένες από αυτές σύζυγοι και μητέρες των τεσσάρων παιδιών του. Πέθανε από καρδιακή προσβολή σε βαθιά ηλικία ένας έφηβος μέχρι τα βαθιά του γεράματα.
