Η Τέχνη
Σύμφωνα με ένα κριτικό τέχνης « δεν υπάρχει ξεκάθαρος ορισμός για την τέχνη σήμερα». Ένας άλλος δήλωνε είναι αδιανόητο σήμερα να δώσει κανείς ένα ορισμό για την τέχνη. Υπάρχουν τόσες πολλές απόψεις, που οι κριτικοί και ιστορικοί τέχνης δεν μπορούν να συμφωνήσουν για ένα ορισμό της τέχνης αφού το κάθε τι θα μπορούσε να αποκληθεί τέχνη. Σίγουρα τα πράγματα διαμορφώθηκαν έτσι από τη στιγμή που ο Άντυ Γουώρχωλ δημιούργησε τις κονσέρβες με τομάτα ζωμό. Εάν ήταν τέχνη, τότε οτιδήποτε δημιουργεί ο άνθρωπος πρέπει να είναι τέχνη, και η γραμμή μεταξύ τέχνης και μη τέχνης έγινε αδιόρατη.
Ένα πράγμα είναι σίγουρο ωστόσο, ότι οι ζωγράφοι κράτησαν μία σταθερή παραγωγή έργων, αλλά δυστυχώς οι λάτρεις της τέχνης μπερδεύτηκαν, προσπαθώντας να εξηγήσουν εάν αυτό που έβλεπαν ήταν τέχνη ή μη τέχνη και ταίριαζε με την ιδέα που είχαν στο μυαλό τους γι’ αυτήν.
Το πρόβλημα είναι ότι οι φιλότεχνοι δεν εγκατέλειψαν την τέχνη τελείως μόνο και μόνο επειδή είχαν διδαχτεί ότι είναι κάτι σπουδαίο από την παιδική τους ηλικία. Τι πέτυχαν όμως με την προσήλωση τους αυτή; Τίποτε, γιατί δεν βρίσκουν κάποιο νόημα σι’ αυτήν. Ακόμη παραβλέπουν το γεγονός που λέει ότι το κάθε τι είναι τέχνη, ή ότι καμία τέχνη δεν είναι καλύτερη από κάποια άλλη τέχνη.
Είναι αλήθεια ότι οι μοντερνιστές, ξεκινώντας από τους Ντανταιστές, έβαλαν σαν στόχο να εξαφανίσουν την τέχνη για να την σώσουν από την φθίνουσα ακαδημαϊκή τέχνη των περασμένων αιώνων. Στα μέσα της δεκαετίας του πενήντα και εξήντα αυτή η διαδικασία ήταν σε πλήρη ανάπτυξη και εξαφάνισε το σύστημα των μουσείων και γκαλερί που προΰπαρχαν.
Ο μοντερνισμός είχε σαν στόχο να καταστρέψει τις αξίες της τέχνης, αλλά δεν ξεκαθάριζε προς τα πού κατευθυνόταν. Η εξέλιξη της μοντέρνας τέχνης στις δεκαετίες του εξήντα και εβδομήντα είναι γνωστή ως Εννοιολογική, ένα ρεύμα που έσπαζε τα όρια με τις καθιερωμένες αξίες της τέχνης όπως τις γνωρίζουμε. Αυτό το ρεύμα προσπάθησε να ελευθερώσει την τέχνη από τους περιορισμούς της και να την απαλλάξει από τον εναγκαλισμό της ιστορίας της τέχνης και της κριτικής. Σημασία γι’ αυτήν ήταν η διαδικασία και όχι το αποτέλεσμα αυτό κάθε αυτό. Με αυτόν τον τρόπο αγκάλιασε όλα τα είδη τέχνης που δεν ανήκαν σε κάποια κατηγορία σύμφωνα με το παλιό σύστημα.
Ο εικοστός αιώνας έβγαλε την τέχνη έξω από κάθε έλεγχο. Ακόμη και οι κριτικοί και ιστορικοί τέχνης έχασαν την ικανότητα τους να διαχειρίζονται την μοντέρνα τέχνη. Το μικρό τέρας που δημιούργησαν στα εργαστήρια τους έσπασε τις αλυσίδες του και αρνείται να υπακούσει τους κανόνες κανενός συστήματος. Όλη η ιστορία και παράδοση της τέχνης κατέπεσαν μαζί με τη μοντέρνα τέχνη.
