Κυβισμός
Ο κύριος λόγος για τη δημιουργία του κυβισμού ήταν το ενδιαφέρον του Πικάσο για τη μη Ευρωπαϊκή γλυπτική και συγκεκριμένα την Αφρικανική. Τα πρώτα κυβιστικά έργα που Πικάσο, όπως οι Δεσποινίδες της Αβινιόν (1907), έδειξαν το ενδιαφέρον του για την Αφρικανική όπως και την αρχαία ιβηρική γλυπτική. Ο Πικάσο και ο Μπρακ ανέπτυξαν τον Κυβισμό μεταξύ του 1907 και του 1914 δημιουργώντας το πιο κυρίαρχο στυλ της μοντέρνας περιόδου. Στον Κυβισμό, το επίπεδο, και η δυσδιάστατη επιφάνεια του πίνακα παίζουν βασικό ρόλο ,ενώ η παραδοσιακή προοπτική, το ποζάρισμα και το Κιαροσκούρο( η αντίθεση φωτός και σκιάς) απορρίπτονται. Στην πρώτη του περίοδο, που ονομάζεται Αναλυτικός Κυβισμός, οι καλλιτέχνες έσπαζαν την εικόνα και ανέλυαν τη φόρμα. Ο σκοπός του κυβισμού ήταν να διυλίζει την απεικόνιση της φόρμας και να δείχνει αρκετές πλευρές του αντικειμένου ταυτόχρονα. Αυτό είχε σαν συνέπεια μία δραστική διάσπαση των αντικειμένων σε στοιχεία που μοιάζουν με κύβους. Για να δώσουν έμφαση στην αφηρημένη φύση της σύνθεσης , έδειχναν προτίμηση στις μονοχρωμίες.
Η δεύτερη φάση του, γενικά ονομάζεται Συνθετικός Κυβισμός, και προέκυψε από πειράματα κολλάζ. Υλικά όπως ξύλο, εφημερίδες, φωτογραφίες και πούπουλα κολλιόταν επάνω στην εικόνα σε συνδυασμό με ζωγραφισμένες επιφάνειες. Αν και τα σχήματα παρέμεναν διασπασμένα και επίπεδα, το χρώμα έπαιζε ένα σημαντικό ρόλο στο Συνθετικό Κυβισμό, και τα έργα είναι περισσότερο διακοσμητικά. Άλλοι σημαντικοί ζωγράφοι του κυβισμού, που δημιούργησαν προσωπικές προσαρμογές σ’αυτόν, ήταν ο Λεζέ και ο Ντουσάμπ. Αρκετοί Ιταλοί καλλιτέχνες και συγκεκριμένα ο Σεβερίνι και ο Μπάλα ζωγράφιζαν με το στυλ του κυβισμού, αλλά ονόμαζαν το κίνημα τους Φουτουρισμό. Ανάμεσα σε άλλα πράγματα, ενδιαφερόντουσαν να εκφράσουν την κίνηση στην τέχνη μέσα από την επανάληψη των γραμμών και των εικόνων.
Ο Κυβισμό ήταν επίσης κρίσιμος για την ανάπτυξη της μη παραστατικής, ή αφηρημένης ζωγραφικής. Στη Γερμανία, ο Καντίνσκυ ζωγράφιζε αφηρημένους πίνακες με αναφορές στη φύση και τη μουσική. Οι Ρώσοι καλλιτέχνες ήταν ενήμεροι για το κίνημα του Κυβισμού μέσα από κάποιες συλλογές που εκτέθηκαν στη Μόσχα, και ανέπτυξαν μία διαφορετική αφηρημένη τέχνη σε γεωμετρικό στυλ. Ο Μάλεβιτς, καλλιτέχνης ευσεβής και μυστικιστής, ζωγράφισε ένα μαύρο τετράγωνο σε άσπρο φόντο, ονομάζοντας τις προσωπικές του αφαιρέσεις Σουπρεματισμό. Άλλοι Ρώσοι καλλιτέχνες που εμπνεύστηκαν από τον Κυβισμό, γνωστοί ως Κονστρουκτιβιστές ,ήταν ο Πόποβα, ο Τατλίν και άλλοι.
