The Basics of Dada Movement in Art
Dada was an artistic and literary movement that started in
The so-called non-artists turned to creating art that had soft obscenities, scattered humour, visible puns and everyday objects. The most outrageous painting was created by Marcel Duchamp, when he painted a moustache on a copy of Mona Lisa and scribbled obscenities under it. He also created his sculpture called Fountain, which was actually a urinal without the plumbing and it had a fake signature.
The public were repulsed by the Dada movement. However, the Dadaists found this attitude encouraging. And, slowly the movement spread from
This art movement was a protest, but at the same time it managed to be enjoyable and amusing. It was sarcastic, colorful, quirky and silly. If a person at that time had not been aware of the logic behind the movement, he or she would have been wondering what the artist was up to creating pieces like the ones that were created. However, the artist who created the Dada art was very serious about his work. The movement did not favor one medium over another. It used everything from glass to plaster to geometric tapestries to wooden reliefs. In addition, the movement was also responsible for influencing many trends in the field of visual art, the most well-known being Surrealism.
Τα βασικά του κινήματος Νταντά
Το Νταντά ήταν ένα καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό κίνημα που άρχισε στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Εξ αιτίας του πολέμου ,πολλοί καλλιτέχνες, ,διανοούμενοι και συγγραφείς ιδιαίτερα από τη Γαλλία και τη Γερμανία, κατάφυγαν στην Ελβετία η οποία ήταν μία χώρα ουδέτερη. Αντί να αισθανθούν ικανοποίηση που είχαν δραπετεύσει , ήταν εξαγριωμένοι με τη μοντέρνα κοινωνία. Έτσι αποφάσισαν να δείξουν τη διαμαρτυρία τους μέσα από την τέχνη. Αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα κίνημα αντιτέχνης αφού η τέχνη δεν είχε πια νόημα για την κοινωνία. Η ονομασία νταντά προέκυψε τυχαία όταν οι ιδρυτές του κινήματος έμπηξαν ένα μαχαίρι μέσα σε ένα Γαλλογερμανικό λεξικό και λέξη που αυτό έδειξε ήτα νταντά ,δηλαδή μικρό ξύλινο αλογάκι. Αισθάνθηκαν ότι θα ταίριαζε για το κίνημα που δημιουργούσαν.
Οι επονομαζόμενοι μη καλλιτέχνες στράφηκαν σε δημιουργίες που είχαν ελαφρές ασχήμιες, σκόρπιο χιούμορ, και καθημερινά αντικείμενα. Το πιο εξωφρενικό αντικείμενο δημιουργήθηκε από το Μαρσέλ Ντουσάμπ, όταν ζωγράφισε τη Μόνα Λίζα με Μουστάκι και έγραψε από κάτω χυδαιότητες. Επίσης δημιούργησε ένα γλυπτό που ονόμασε σιντριβάνι που ήταν στην πραγματικότητα μία λεκάνη τουαλέτας.
Το κοινό έδειξε αποτροπιασμό για το κίνημα Νταντά. Ωστόσο οι Ντανταιστές βρήκαν αυτήν τη συμπεριφορά ενθαρρυντική. Έτσι το κίνημα απλώθηκε αργά από τη Ζυρίχη σε άλλα μέρη της Ευρώπης και της Νέας Υόρκης. Ενώ πολλοί σημαντικοί ζωγράφοι άρχισαν να την παίρνουν στα σοβαρά ,το κίνημα διαλύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920.
