ROCOCO
Rococo was an outgrowth of the Baroque Period. It flourished in Western Europe from about 1700 to 1780.The word rococo comes from a French word meaning “little rock” or “ rockwork”.
The rococo style often appears in decorative art (tapestries , furniture and porcelain) as well as other art and architecture. It is playful, showy, and luxurious. It often draws on symbols from nature, including shells, rocks, vines and flowers. Rococo revered beauty, focusing on the delicate and the ornate, and celebrating the gratification of the senses. Much of Rococo art portrays scenes from classical mythology with a delicacy lacking in Baroque art.
Some of the better known Rococo artists were Antoine Watteau, Jean Honore Fragonard, and Francois Boucher.
ΡΟΚΟΚΟ
Το Ροκοκό ήταν η εξέλιξη της Μπαρόκ περιόδου. Αναπτύχτηκε στην Δυτική Ευρώπη από το 1700 έως το 1780. Η λέξη Ροκοκό προέρχεται από την Γαλλική λέξη που σημαίνει μικρός βράχος.
Το στυλ συχνά εμφανίζεται ως διακοσμητική τέχνη ( ταπισερί, έπιπλα και πορσελάνη) καθώς και άλλη τέχνη και αρχιτεκτονική. Είναι παιχνιδιάρικο, επιδειχτικό, και πολυτελές. Συχνά παίρνει ιδέες από τη φύση, περιλαμβάνοντας όστρακα, βράχους, αμπέλια και λουλούδια. Το Ροκοκό λάτρευε την ομορφιά, δίνοντας έμφαση στο λεπτεπίλεπτο ,τα στολίδια και γιορτάζοντας την ικανοποίηση των αισθήσεων. Τα περισσότερα έργα του παρίσταναν σκηνές από την κλασσική μυθολογία και τη λεπτότητα που έλειπε από την τέχνη του Μπαρόκ. Μερικοί από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες του Ροκοκό ήταν οι Αντουάν Βαττώ , ο Φραγκονάρ και ο Φρανσουά Μπουσέ.
